Zachwycił cię film "The Brutalist"? Budowle w tym stylu znajdziesz też w Warszawie!

Brutalizm to nurt w architekturze, który rozwinął się w latach 50. i 60. XX wieku. Charakteryzuje się eksponowaniem surowych materiałów oraz prostotą i funkcjonalnością form. Nazwa stylu pochodzi od francuskiego terminu "béton brut", oznaczającego "surowy beton". Brutalizm, w przeciwieństwie do bardziej ozdobnych i klasycznych stylów, stawia na funkcjonalność i wyrazistość formy, które mają oddać siłę i trwałość materiału. To architektura, która nie boi się być surowa, ale równocześnie nie traci na monumentalności.

Jeśli fascynują cię budynki pełne surowych form i potężnego betonu, warto wiedzieć, że Warszawa kryje w sobie liczne przykłady brutalistycznej architektury, które idealnie wpisują się w ten nurt. Zapraszamy po spacer śladem stołecznych perełek brutalizmu.

Prosta Tower

Zlokalizowany przy ul. Prostej 32, ten 70-metrowy biurowiec, oddany do użytku w 2011 roku, jest jednym z bardziej współczesnych przykładów brutalizmu w Warszawie. Jego monumentalna forma przyciąga wzrok, zwłaszcza dzięki surowym betonowym elementom, które nadają budowli surowy wygląd.

Prosta Tower wyróżnia się otwartą fasadą z wieloma betonowymi panelami, które nie tylko pełnią funkcję konstrukcyjną, ale także stanowią ozdobę i element przyciągający uwagę. Budynek jest efektem współczesnej interpretacji brutalizmu, gdzie surowość materiału spotyka się z nowoczesnym, minimalistycznym podejściem do architektury biurowej.

Pałac Kultury i Nauki

Choć Pałac Kultury i Nauki, ukończony w 1955 roku, początkowo uważany był za klasyczny przykład socrealizmu, jego monumentalna forma i masywność sprawiają, że dziś traktuje się go również jako element brutalistycznego dziedzictwa Warszawy.

Zdominowany przez beton, z ogromnymi przestrzeniami wewnętrznymi i zewnętrznymi, Pałac Kultury pozostaje jednym z najbardziej rozpoznawalnych budynków stolicy. Surowość i potęga tej struktury sprawiają, że wpisuje się w brutalistyczną estetykę, mimo że w założeniu miał być budowlą reprezentacyjną w zupełnie innym stylu.

Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie

Projekt Muzeum Sztuki Nowoczesnej autorstwa pracowni Christian Kerez również wpisuje się w estetykę brutalizmu. Gmach wyróżnia się surowymi betonowymi elewacjami oraz prostymi, geometrycznymi formami. Ten przykład nowoczesnego brutalizmu w architekturze Warszawy nawiązuje do tradycji surowych materiałów, które charakteryzują ten styl. Projekt łączy nowoczesne rozwiązania technologiczne z klasyczną brutalistyczną formą.

Budynek Uniwersytetu Warszawskiego (Wydział Fizyki)

Jeden z najstarszych budynków Uniwersytetu Warszawskiego, zrealizowany w latach 60. XX wieku, to doskonały przykład brutalizmu w przestrzeni akademickiej. Jego fasada składa się z odsłoniętego betonu oraz surowych detali, które nadają budowli specyficzny, industrialny wygląd.

Betonowe ściany, geometryczne formy i prostota w detalach to cechy, które sprawiają, że budynek Wydziału Fizyki doskonale wpisuje się w nurt brutalizmu, stanowiąc jeden z bardziej wyróżniających się elementów kampusu uniwersyteckiego.

Budynek przy ul. Promyka 5 ("Deska")

Ten 11-piętrowy budynek mieszkalny został ukończony w 1969 roku i stał się jednym z najbardziej rozpoznawalnych przykładów brutalizmu w Warszawie. Wzniesiony z betonu, z długą, 110-metrową fasadą, która sprawia wrażenie surowości i potęgi, jest charakterystycznym przedstawicielem tego stylu.

Otwarte betonowe elementy konstrukcyjne dachu, odsłonięte żelbetowe belki oraz ogromna powierzchnia okien to cechy, które nadają budowli wyjątkowy, brutalistyczny charakter. "Deska" zdobyła także tytuł Mistera Warszawy w 1969 roku w kategorii budownictwa mieszkaniowego.