Nowy zabytek w Warszawie. Przetrwał II Wojnę Światową
Drewniany dom zlokalizowany na ul. Telefonicznej 18 w Warszawie zbudowano pomiędzy wiosną 1932 r. a zimą 1933 r. Pierwszą właścicielką nieruchomości została Irena Tokarzewska-Karaszewiczówna, która była córką zasłużonego generała Michała Tokarzewskiego-Karaszewicza.
Inwestor tego obiektu, generał Michał Tokarzewski-Karaszewicz stał na czele pierwszej konspiracyjnej organizacji wojskowej Służby Zwycięstwu Polsce, następnie został komendantem lwowskiego okręgu Związku Walki Zbrojnej. W okresie powojennym pełnił funkcję Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych i Ministra Obrony Narodowej w Rządzie Rzeczypospolitej Polskiej na Uchodźstwie.
W czasach okupacji osiedla w piwnicy domu miała znajdować się konspiracyjna radiostacja ukryta w skrytce, do której wejście znajdowało się pod ruchomym, przesuwanym piecem w pokoju na parterze. Urządzenie odkryto dopiero w 1978 r., kiedy przeprowadzano remont nieruchomości. Wydobyta aparatura radiowa była prezentowana na wystawie w Muzeum Techniki. Ponadto pod werandą prawdopodobnie znajdowała się (lub nadal znajduje) skrytka z bronią, związana z działalnością konspiracyjną mieszkańców.
Co dokładnie zachowało się w budynku? Czuć w nim historię
Nieruchomość to przykład drewnianego budownictwa z lat 30. XX wieku. Powstał w ramach akcji promocji "taniego budownictwa", która związana była z kryzysem gospodarczym i budowlanym tamtych lat. Budynek jest dwutraktowy. Wewnątrz zachował się czytelny przedwojenny układ funkcjonalno-przestrzenny. W obiekcie została także drewniana konstrukcja oraz elementy pierwotnego wystroju. We wnętrzach wciąż znajdują się oryginalne drzwi ramowo-płycinowe, dawne drzwi główne, oryginalne deskowe podłogi oraz schody wewnętrzne.
Zobacz poniżej zdjęcia z wnętrza nowego Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie:
