Skocznia narciarska w Warszawie - gdzie była? Lokalizacja
Warszawa, położona na nizinach stolica Polski raczej nie kojarzy się ze sportami zimowymi - a już zwłaszcza tak ekstremalnymi jak skoki narciarskie. Jednak faktem jest, że kilkadziesiąt lat temu na terenie miasta powstała skocznia narciarska o punkcie konstrukcyjnym K38.
Sportowy obiekt znajdował się przy ul. Czerniowieckiej na Mokotowie. Historia jego powstania wiąże się z odbywającym się w Warszawie w 1955 roku V Światowym Festiwalem Młodzieży i Studentów. Niestety z uwagi na problemy natury geologicznej przy budowie skoczni, projekt udało się sfinalizować dopiero w 1959 roku.
Turniej Trzech Skoczni i pierwszy igielit w Polsce
Warszawska skocznia była często wykorzystywana jako obiekt treningowy przez polską kadrę narodową (trenowali tu między innymi Wojciech Fortuna i Apoloniusz Tajner), ale również odbywały się tutaj oficjalne zawody sportowe. Jednym z najsłynniejszych był Turniej Trzech Skoczni, czyli konkurs, który poza stolicą Polski odbywał się również w węgierskim Budapeszcie i czeskiej Pradze (1971).
W latach 70. zeskok skoczni został pokryty sprowadzonym z NRD igelitem. Była to pierwsza w Polsce skocznia narciarska wyposażona w tę technologię.
Najdłuższy skok na obiekcie wynosił 48 metrów i należał do Janusza Dudy lub Tadeusza Pawlusiaka (w zależności od źródła).
Niestety imprezy na warszawskiej skoczni nie cieszyły się wielkim zainteresowaniem - było to jeszcze na długo przed epoką Adama Małysza i Kamila Stocha. Wówczas skoki były raczej niszową dyscypliną, o której wielu warszawian nawet nie słyszało.
Od lat 90 znaczenie tego miejsca znacząco spadło, nie odbywały się tu już zawody w skokach, aż wreszcie obiekt popadł w ruinę i na przełomie 2010 i 2011 roku warszawska skocznia została ostatecznie rozebrana.
Skocznia narciarska w Warszawie. Zobacz archiwalne zdjęcia: