Zaskakujące odkrycie podczas remontu kościoła. "Na konserwatorów czekała niespodzianka"

Spis treści

1. Remont kościoła przy ul. Długiej
2. Wyjątkowe odkrycia w Warszawskim kościele
3. Historia kościoła przy ul. Długiej

Remont kościoła przy ul. Długiej

Jak przypomniał ratusz, w ostatnich latach na miejscu wyremontowano już elewację, kratę okienną oraz tympanon kaplicy Matki Boskiej Częstochowskiej. Poza tym wykonano izolację przeciwwilgociową ściany fundamentowej zachodniej elewacji kościoła oraz przeprowadzono remont konserwatorski ceglanych wątków dolnej kondygnacji kościoła.

- Dzięki dotacji miejskiej w wysokości 315 tys. zł prowadzone są obecnie prace remontowo-konserwatorskie elewacji frontowej kościoła i dwóch ścian wież kościoła. Renowacji zostaną poddane wyprawy tynkarskie oraz profilowane gzymsy i wystrój sztukatorski. Właśnie trwa czyszczenie wykonanych z piaskowca kapiteli pilastrów, usuwane są wtórne, cementowe uzupełnienia, które zniekształcały ich formę - wyjaśnili urzędnicy.

Wyjątkowe odkrycia w Warszawskim kościele

Co ciekawe, w czasie prowadzonych obecnie prac dokonano naprawdę interesujących odkryć. Jedno z nich dotyczy datowanej na 1714 r. tablicy fundacyjnej ze złoconym napisem, która jest najstarszym elementem elewacji świątyni. Jak się okazało, tablica nie została wcale wykonana z czarnego marmuru dębnickiego, jak dotąd myślano, a z pomalowanego na czarno piaskowca.

- Podczas renowacji tynków tympanonu ponad drzwiami kościoła na konserwatorów czekała kolejna niespodzianka. Spod warstwy tynków wyłoniło się obramienie wykonane z piaskowca. Wtórne warstwy tynku zostały usunięte i kamienny detal zostanie poddany zabiegom konserwatorskim - dodał ratusz.

Historia kościoła przy ul. Długiej

Jak możemy dowiedzieć się ze strony internetowej parafii, kościółek (czy wręcz kapliczka) wraz z pierwszym warszawskim szpitalem powstały na Długiej jeszcze w XIV w. W drugiej połowie XV w. świątynia spłonęła jednak w pożarze, po którym w tym miejscu wybudowano kościół w stylu gotyckim. I ta budowla nie przetrwała jednak bardzo długo - w XVII w., w czasie potopu szwedzkiego została całkowicie zniszczona. Wtedy też, na życzenie króla Jana Kazimierza, kościół Ducha Świętego, czy raczej jego pozostałości oddano zakonowi paulinów.

Nowa świątynia powstała w XVIII w. Jej wnętrze ponownie zostało jednak zniszczone, już w czasie walk Powstania Warszawskiego. Odbudowa kościoła ruszyła niedługo po wojnie i trwała do 1956 r.