15 sierpnia 2022 - święto Wojska Polskiego i 102. rocznica Bitwy Warszawskiej 1920
Uroczystości centralne 15 sierpnia odbędą się w Warszawie, Ossowie i Radzyminie. Mszy św. z udziałem władz państwowych, m.in. prezydenta RP Andrzeja Dudy w stołecznej katedrze polowej Wojska Polskiego będzie przewodniczył biskup polowy Wojska Polskiego Wiesław Lechowicz.
Tego dnia uroczystości w Ossowie rozpoczną się o godz. 8 modlitwą przy krzyżu upamiętniającym bohaterską śmierć ks. Ignacego Skorupki. Następnie pod pomnikiem kapelana przy Szkole Podstawowej zostaną złożone kwiaty - poinformowała diecezja warszawsko-praska
Ossów. Rekonstrukcja Bitwy Warszawskiej 1920
Uroczysta msza św. pod przewodnictwem byłego prefekta watykańskiej Kongregacji Nauki Wiary kard. Gerharda Ludwiga Müllera i ordynariusza warszawsko-praskiego bpa Romualda Kamińskiego rozpocznie się o godz. 9.30. Po liturgii odbędzie się apel poległych, a ok. godz. 14 - zgodnie z tradycją - na polach Ossowskich zaplanowana jest rekonstrukcja Bitwy Warszawskiej 1920 roku.
Przeczytaj także: Czy będzie defilada 15 sierpnia?
Przeczytaj także: Czy 15 sierpnia to dzień wolny?
Przeczytaj także: Które sklepy będą otwarte 15 sierpnia?
Po południu uroczystości będą się toczyły na Cmentarzu Żołnierzy Poległych w 1920 r. w Radzyminie. Mszy św. o godz. 17 będzie przewodniczył bp. Jacek Grzybowski.
W setną rocznicę bohaterskiej śmierci ks. Ignacego Skorupki, 14 sierpnia, obchody będą miały miejsce w Ossowie i w Radzyminie.
O godz. 11. odbędzie się Apel Poległych na Cmentarzu Żołnierzy Polskich 1920 r. w Radzyminie. Następnie do sanktuarium św. Jana Pawła II przejdzie procesja różańcowa, po której nastąpi uroczysta msza św. o godz. 13.00 pod przewodnictwem nuncjusza apostolskiego w Polsce abp. Salvatore Pennacchio. Po liturgii zacznie się piknik wojskowy.
Po południu o godz. 19 w Dolinie 96. Dębów Smoleńskich, na terenie sanktuarium Matki Bożej Zwycięskiej w Ossowie, zostaną odsłonięte dwa popiersia - śp. ks. Andrzeja Kwaśnika, kapelana Oddziału Prewencji Policji w Warszawie i Stowarzyszenia Rodzina Policyjna 1939 oraz Federacji Rodzin Katyńskich, jak też śp. ojca Józefa Jońca, prezesa stowarzyszenia "Parafiada". Po tym ok. godz. 21.00, przy krzyżu upamiętniającym bohaterską śmierć ks. Ignacego Skorupki, odbędzie się Apel Poległych i złożenie wieńców.
Rocznica Bitwy Warszawskiej 1920 - uroczystości przez kilka dni
13 sierpnia mszy św. o godz. 18.00 w konkatedrze Matki Bożej Zwycięskiej na warszawskim Kamionku – świątyni będącej wotum za "Cud nad Wisłą" - będzie przewodniczył bp. Viktors Stulpins, biskup diecezjalny Lipawy na Łotwie. O godz. 19 zaplanowany jest koncert inauguracyjny w Hołdzie Bohaterom 1920 roku w wykonaniu Orkiestry Koncertowej Reprezentacyjnego Zespołu Artystycznego Wojska Polskiego. W ciągu dnia w Ossowie będzie trwał piknik wojskowy organizowany przy współpracy z Ministerstwem Obrony Narodowej.
17 sierpnia uroczystości rocznicowe odbędą się w parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Mińsku Mazowieckim. W tym miejscu zatrzymał się sto lat temu gen. Józef Haller, by podziękować Bogu za otrzymane łaski i za zwycięstwo. Uczynił to przed obrazem Matki Bożej Anielskiej, która od tej chwili zaczęła być nazywana Matką Bożą Hallerowską. Obraz ukoronowano w 2000 roku.
Ks. Ignacy Skorupka był kapelanem Wojska Polskiego, którego śmierć stała się symbolem bohaterstwa i poświęcenia za ojczyznę. Był on kapelanem 236. ochotniczego pułku piechoty (Legii Akademickiej), złożonego głównie z gimnazjalistów i studentów. Pełnił też m.in. funkcje notariusza warszawskiej kurii metropolitalnej oraz kapelana Ogniska Rodziny Maryi na Pradze. Na wiadomość o zagrożeniu Warszawy ze strony bolszewików wstąpił ochotniczo do wojska. Uzyskał poparcie ze strony kard. Aleksandra Kakowskiego i późnym wieczorem 13 sierpnia wyruszył z koszar na front – przez Ząbki i Rembertów przedostał się do Ossowa pod Wołominem. 14 sierpnia, w czasie jednego z kontrataków na pozycje wroga, duchowny włączył się do boju i zginął.
W wyniku Bitwy Warszawskiej 1920 roku straty strony polskiej wyniosły ok. 4,5 tys. zabitych, 22 tys. rannych i 10 tys. zaginionych. Straty zadane Sowietom nie są znane. Przyjmuje się, że ok. 25 tys. żołnierzy Armii Czerwonej poległo lub było ciężko rannych, 60 tys. trafiło do polskiej niewoli, a 45 tys. zostało internowanych przez Niemców.